Allahı yada salan dost...

Bu dünyanın ən gözəl nemətlərindən biri də, heç şübhəsiz ki, yaxşı dost və yoldaşdır.

Yaxşı dost insanın axirət azuqəsinin vasitəsidir.
Yaxşı dost insanın axirətinin xeyirli olmasının təminatçısıdır.
Yaxşı dost insanı behiştə aparan bələdçidir.
 
Söz yox ki, bizim bu dünyamız axirətimizin necəliyinin güzgüsüdür, əbədi yaşamaq üçün gəldiyimiz bu aləmin bir keçididir.
 
Dünya... Amma, əgər biz heç axirəti də hesaba almasaq, yalnız bu dünya ilə kifayətlənsək, elə təkcə bu dünya üçün də yaxşı dost - əvəzsiz bir nemətdir. Heç kəsin sözünü sənə gətirib çatdırmayan, sənin sözünü də başqasına aparmayan dost, dedi-qodu etməyən, yalan danışmayan, sənin nə malına, nə canına, nə mənəviyyatına zərər vurmayan dost, sirrini faş etməyən dost - bu dünyada açığı ən az tapılanlar içərisində ən birincilərdəndir.
 
İnsan günahdan sığortalanmayıb. Bir çox insan, ömrünün bu və ya digər mərhələsində hər hansı bir günaha düçar ola bilir. Həyatda tam ideal olmaq mümkün də olsa, çox çətindir. Buna görə zaman-zaman büdrəyə bilər, düşüncələri qarışa bilər, günaha yaxınlaşa bilər, ibadətində süstlük yarana bilər. Bu zaman sənin qarşında əgər yaxşı dost varsa, nə xoş insanın halına...
 
Qeybət üçün başlanan bir cümlənin birinci hecasında sənə "stop" deyən bir dostun varsa, şükür etməlisən. Bu saat bundan böyük bir nemət yoxdur.
O dostun ki, namazı əvvəl vaxtında qılır...
O dostun ki, səninlə danışanda başqalarından deyil, öz imanından şikayət edir.
O dostun ki, Allahı həyatının əsası bilir.
O dostun ki, onu görəndə yadına Allah düşür.
O dostun ki, onunla görüşdən sonra səcdələrin uzanır.
O dost ki, onu görəndən sonra Quran oxumaq istəyirsən.
O dost ki, onu görəndən sonra özünü düzəltmək istəyirsən.
O dost ki, onu görəndə öz günahlarına görə Allahın yanında xəcalət çəkirsən.
O dost ki, onu görəndə sadəcə yaxşı adam olmaq istəyirsən...
 
Bu siyahını çox uzatmaq olar, yaxşı dost odur ki, ləyaqətlidir, vicdanlıdır, səxavətlidir, mehribandır... Və bütün bunları Allaha xatir edir...
 
Şükür belə dostların varlığına! Kimin belə bir dostu varsa, şükür etməlidir. Kimin bu cür dostu yoxdursa, gedib bu cür insanlarla yoldaşlıq etməlidir. Öz aqibətinin xeyirliliyi üçün bu, vacibdir.
 
Deyirlər, insan öz dostunun dinindədir, insan öz dostunun rəngindədir. Bəli, bizi öz rənginə boyayacaq dostu seçməyə çox həssas yanaşmalıyıq. Və necə ki, bizim Allahı yada salan dosta hava və su kimi ehtiyacımız var, o cür də, digər insanların bizim Allahı yada salan dost olmağımıza ehtiyacları var.
Çalışmalıyıq ki, biz də Allahı yada salan dostlardan olaq. Çalışmalıyıq ki, insanlar bizi görəndə Allah yadlarına düşsün.
Düzdür, indiki dövrdə belə məsələlər bir az çətindir. Amma hər halda bunu etməliyik. Saatlarla Allahdan danışmaqdan getmir söhbət, sadəcə öz həyatımızı ləyaqətli yaşamaq, Allah bəndəsi kimi yaşamaq - bizim Allahı yada salan dost olmağımıza səbəb olacaqdır.
 
Allahı yada salan insanların dostu və eyni zamanda Allahı yada salan bir dost olmağımız diləyilə...

milli.az